Rossi fest Belgrade

Kristofer Magnuson je kompozitor iz Klivlenda, Ohajo. Njegova najnovija dela su izvedena (ili će biti izvedena) na AMOK platformi za eksperimentalnu muziku u Jorku, Velika Britanija; festivalu Sound Thought u Glazgovu, Škotska; Kanadskom centru za muziku u Torontu, Kanada; i festivalu SoundSCAPE u Makanju, Italija. Takođe je komponovao dela za gitaristu Roba Makdonalda u saradnji sa Kanadskim centrom za muziku, orkestar Genkin Filharmonija na SUNY Buffalo, kao i više elektronskih dela za Ingenuity festival u Klivlendu. Njegovo delo Palos za gudački kvartet, zasnovano na formama flamenco pesama, osvojilo je prvu nagradu na Takmičenju za kompoziciju gudačkog kvarteta Univerziteta u Torontu i premijerno je izvedeno sa kvartetom Cecilia na festivalu nove muzike Univerziteta u Torontu 2015. godine. Doktorirao je kompoziciju na Univerzitetu u Torontu 2018. godine, gde je studirao kod Gerija Kuleše. Njegova disertacija, Gambier Mass, napisana je za duvače, udaraljke, električnu gitaru sa efektom kašnjenja i muški hor. Njegova buduća dela će se uglavnom fokusirati na spajanje estetike umetničkog/alternativnog roka sa tradicionalnim konceptima lieda.

The Circle (2018)

(Krug)

The Circle je delo za trio sa rogom i sopran, koje spaja estetiku umetničkog roka sa tradicionalnijim konceptima umetničke pesme ili lieda. Naslov je inspirisan istoimenom pesmom poljske spisateljice Zofije Romanovič. Na tehničkom i emotivnom nivou, težio sam ka pristupačnosti i neposrednosti, kako bih slušatelju omogućio fokusiranje na tekst pesme.

Martin Loridan je francuski kompozitor. Diplomirao je na Pariškom konzervatorijumu (CNSM), a trenutno je na doktorskim studijama iz kompozicije na Univerzitetu u Lidsu (Velika Britanija). Njegova dela su izvođena međunarodno na mestima i festivalima poput Barbican centra (London), BKA Unerhörte Musik (Berlin), Gasteig Filharmonije (Minhen), Estovest festivala (Torino), Mise-En festivala (Njujork), Kalv festivala (Geteborg), Međunarodnog foruma nove muzike Manuel Enrikez (Meksiko Siti). Sarađivao je sa ansamblima i orkestrima kao što su Simfonijski orkestar Pitsburga, kvartet Arditti, ensemble Mise-en, Soundinitiative, Klangforum Wien, Ensemble Xenia, ensemble Accroche Note, Quatuor Tana, Norrbotten NEO, Cepromusic, i međunarodnim solistima poput Kloda Delangla, Rohana de Sarama i Klaudija Pašerija. Osvojio je nagrade na više kompozitorskih takmičenja, poput Nagrade za kompoziciju Fondacije Reinl, Nagrade za kompoziciju Andre Žolivet i Nagrade za kompoziciju Varel. Dobitnik je akademskih stipendija i nagrada poput Stanley Burton istraživačke stipendije, a nedavno je dobio prestižnu rezidenciju Villa Salammbô (Tunis) koju dodeljuje Francuski institut. Njegovo doktorsko istraživanje razvija ideju “Souffle” (vazduh, dah i pokret) kao višesmernog kompozicionog materijala i alata, istražujući zvuk, teksturu i odnose sa rezonancijom i vibracijom. Istraživanje je finansirano Leeds doktorskom stipendijom. Njegova dela su objavljena u izdavačkoj kući BabelScores.

Chimères, nous sommes montés…

(Himere, popeli smo se…)

Delo je omaž Reneu Šaru, francuskom pesniku iz 20. veka i članu Francuskog pokreta otpora. Kompozicija prati deo iz zbirke poezije Seuls demeurent, napisane tokom rata (1938–1944) i objavljene 1945. Inspiracija za delo dolazi iz poslednjeg stiha pesme Le visage nuptial, koji evocira trenutak radosti – ljubav koju je Šar kratko pronašao sa Gretom Knutson tokom leta 1938. godine, pre nego što je započeo tešku ratnu borbu. Muzika istražuje tekstualno i simboličko bogatstvo stiha, stvarajući dijalog između instrumenata i glasa, koji završava gotovo tihim tokom vazduha – simbol disanja ljubavnika, ali i smrti i užasa koji su sledili.

Markova muzika inspirisana je vanmuzičkim procesima stvaranja. Njegova praksa istražuje paralele između arhitektonskog prostora i muzičkog vremena. Njegova dela dobijaju sve veću pažnju sa izvođenjima širom Evrope, Severne i Južne Amerike, i Australije. Mark je stipendista Kraljevskog koledža za muziku, završio master studije iz napredne kompozicije, a osnovne studije završio je na Viktorijskom koledžu umetnosti – Univerzitet u Melburnu i Elder konzervatorijumu – Univerzitet u Adelejdu. Njegova koncertna dela prepoznata su kroz narudžbine od strane Melburnskog simfonijskog orkestra, Britanskog društva za čembalo, Nacionalne galerije portreta (UK) i drugih. Njegova kompozicija Hamarøy Troll za solo flautu osvojila je nagradu Flute New Music Consortium Composition Competition. Trenutno je na doktorskim studijama na Kvinslend konzervatorijumu.

Without an Exit

(Bez izlaza)

​

Without an Exit je muzička interpretacija arhitektonskog dizajna Danijela Libeskinda u arhitekturi njegovog muzeja Felix-Nussbaum-Haus.  Felix-Nussbaum-Haus je muzej u Osnabrücku, (Nemačka), posvećen delu nemačko-jevrejskog slikara Feliksa Nusbauma (1904–1944), koji je ubijen u holokaustu. Muzej čuva i izlaže njegova dela, koja su duboko povezana s njegovim iskustvima progonstva i straha tokom nacističke ere. Ova simbolična građevina, posvećena holokaustu i umetnosti, kroz svoj arhitektonski jezik evocira osećaj dezorijentacije, izolacije i krhkosti ljudskog postojanja, što čini njenu srž i inspiraciju za delo. Delo je posvećeno sećanju na Feliksa Nusbauma, nemačko-jevrejskog slikara čija su dela, nastala u tajnosti tokom bekstva od nacističkog progona, snažan prikaz straha, gubitka i otpora. Nusbaum je ubijen u Aušvicu 1944. godine, a njegov umetnički opus danas stoji kao svedočanstvo jedne potisnute i tragične epohe. Kompozicija Without Exit odražava labirintsku strukturu kuće, prenoseći prostorne koncepte u aranžmane muzičkih događaja, dok Libeskindove ideje pružaju narativni okvir.

​Muzikološkinja i teoretičarka umetnosti, naučna saradnica u Muzikološkom institutu SANU

Doktorirala je na Fakultetu muzičke umetnosti u Beogradu baveći se odnosom između glasa i vokalne tehnike i novih tehnologija u savremenoj umetničkoj i popularnoj muzici. Istražuje u oblastima savremene muzike i umetnosti, glasa, metal muzike, umetnosti i medija, kao i metodologije istraživanja u umetnosti, muzici i muzikologiji. Objavila je tri monografije i bila deo uredničkih timova više zbornika radova i drugih naučnih izdanja. Poslednjih godina posebno je posvećena usmeravanju naučne pažnje na delo Dragutina Gostuškog, radeći na naučnim skupovima, reizdanjima njegovih napisa i prvom zborniku radova posvećenom ovoj važnoj figuri srpske i jugoslovenske kulturne istorije. Suosnivačica je Udruženja za prezervaciju, istraživanje i promociju muzike „Srpski kompozitori”, suosnivačica i potpredsednica Asocijacije za studije popularne muzike, te suosnivačica i glavna i odgovorna urednica naučnog časopisa INSAM Journal of Contemporary Music, Art and Technology (Sarajevo, BiH).